Czas trwania: 96 minut
Nazwa: nastrasze manuskrypty NT jak i ojcowie Kościoła określają tę księgę jako “Apokalypsis Joanou” czyli “Apokalipsa Jana”. Greckie słowo “apokalypsis” znaczy m.in. objawienie.
W Biblii Warszawskiej nazwa księgi brzmi: “Objawienie św. Jana” (skrót: Obj.), natomiast w Biblii Tysiąclecia: “Apokalipsa św. Jana” (skrót: Ap).
Autor: przedstawia się imieniem Jan (1,1; 4,9; 21,2; 22,8). Nie może nim być Jan Chciciel (bo zmarł wcześniej) ani Jan z otoczenia arcykapłana Annasza (nie wiemy czy kiedykolwiek przyjął chrześcijaństwo) ani Jan Marek (nie pasuje styl listu). Starożytne świadectwa oraz pewne zwroty użyte w księdze w odniesieniu do autora, pozwalają stwierdzić, że był nim apostoł Jan. Zarówno we wczesnym chrześcijaństwie jak i późniejszym próbowano podważyć jego autorstwo, lecz przytaczane dowody nie były wystarczające.
Adresaci: to chrześcijanie współcześni Janowi, którzy żyli w czasach wielkich prześladowań. Naoczni świadkowie Jezusa i apostołowie (oprócz Jana) wtedy już nie żyli. List ten miał być dla nich pocieszeniem i nadzieją na przyszłość. Kierowany jest również do nas , których te proroctwa dotyczą, gdyż sięgają aż do powtórnego przyjścia Pana Jezusa.
Czas powstania: podawane są trzy daty: 54-68, 69-79, 81-96. Najbardziej prawdopodobny rok powstania księgi to 96 r. n.e. Potwierdzają to Wiktor, Euzebiusz, Hieronim i Ireneusz.
